Useriose smaating:)

Etter ein god del seriose innlegg, tenkte eg aa slaa til med eit useriost innlegg om naakken smaating. Saann at de ikkje trur at eg har vorte heilt saann: "What is the big question lizzm" :)

Kviser:
Eg har sett ut som et pizzatryne i ei ganske lang stund no. Men no ser det endelig ut til aa byrje aa roe seg. Heilt sikkert pga. sola. Dette er eg svert nogd med:D

Rot:
Eg rotar paa same nivaa som for. Ting ligg strodd rundom alle vega. Men eg har et system altsaa. Det er berre et rotete system!

Veeret:
I byrjinga, dei to fyrste vekene, har veeret vore noko skiftande faktisk. Den forste veka var det nesten kaldt, spesielt fordi eg nesten ikkje hadde med tjukke klede (herregud, eg tar ikkje med meg gensar til AFRIKA liksom) og INGEN regnklede. Korleis kunne eg veta at da regne her nede> Uansett. No byrjar det heldigvis aa kome seg. Den siste veka har vore straalande med sol og me snakkar 30 grade. Berre vent. Snart byrjar eg aa klage over kor varmt det er;)

Minibusstaxi:

Herregud, for ein fantastisk oppfinnelse! Det er hundrevis eller tusenevis av desse skrangleta minibussane som kjorer rundt om. Dei er av varierande kvalitet. Enten kan du faa ein ganske god ein eller ein som ikkje hadde klart EU godkjenninga heime i Noreg for aa sei det slek. Her i Kayamandi er det berre sleke daarlige. Normalt sett er det to personer som styrer denne greia. Ein kjorer, mens den andre ropper paa kvart eineste menneske i neerleiken om dei vil sitte paa. Han tar ogsaa imot betaling. Den normale prisen er 5 rand (altsaa mindre enn 5 norske kroner) for aa kome deg fraa A til B. Dersom du skal langt, f.eks til Cape Town (som normalt er ca.50 min fra Kayamandi) maa du bytte busser og styre paa. Men alt i alt kjem ein seg til Cape Town paa 22 rand (Mindre enn 22 norske kroner) Norsk taxi kan gaa aa legge seg! Men. Konfort? Svert varierande. Det er plass til ca 15 stk i kvar buss. Nokre gongar sitt du saman med 5 andre, mens andre gongar med 20. Kor lang tid det tar kan variere fraa 5 min til 15 og fraa 1 time til 2,5 timer. Det sporst rett og slett kor heldig du er. Det artigaste er aa sjaa "dei innfoddes" reaksjon naar eg og Torill, to kvite blondiner, kjem trippandes inn i bussen.

Gjengen i minibusstaxi :D

Biletetaking:

Eg maatte investere i eit nytt minnekort sist veke. Korleis trudde eg at 600 bilete skulle vera nok til denne reisa her? No har eg kjopt et med over 1000 bileter og er svert nogd! Saa ja. Det blir ein god del biletetaking.

Medisinar:
Eg er overraskande flink til aa ta medisinene mine. Baade astma og allergimedisiner blir flittig brukt. "klapp paa skulderen fraa mamma"

Pengar:
Eg er blakk. Faktisk i minus. Saa her passar det sg aa legge inn at alle pengegaaver blir tatt imot med stor takknemd.

Vekt:
Vekta mi stig. Eller. Den synker iallefall ikkje. FORFERDELIG skuffande sidan eg hadde rekna med baade dirare og oppkast, noko som skulle resultere i ca. minus 20 kilo. Dette er dessverre ikkje tilfelle og eg et som aldri for.

Vatn:
Me kan faktisk drikke vatnet i Sor-Afrika. Saa det er liten sannsynlighet for at eg blir daarlig (gaar ned i vekt) av det og.

Oppvask:
Eg har vorte ein mester i aa ta oppvasken. Sidan me har lite aa gjera paa, saa er dette blitt eit av dagens hogdepunkt. UT med oppvaskemaskin!

Matlaging:
Dette gaar framover. Eg har lert meg aa koke egg:D

Mjolkesjokolade:

TAKK TAKK TAKK til Carina og Lena som sendte med meg mykje mjolkesjokolade. No er det berre 2 rader igjen (sidan eg bur med sjokoladestjelarn TORILL) og eg slit. Mamma lova at ho skulle sende ei pakke som skulle blandt anna skulle innehalde mjolkesjokolade. Saa ger er det berre aa vente paa forsyninger.

Mjolk:
Aa gaa fraa aa drikke 2-3 glas mjolk om dagen til 0 har vore ei toff oppleving. TINE! EG SAKNAR DEG!

Ekstremt rik eller ekstremt fattig

Sor Afrika er kjent for sine forskjellige kulturer og mennesker. Her lever mange kvite, svarte og coloured saman. Eg skulle til aa skrive "harmonisk side ved side", men fann ut at da egentlig ikkje passa.

Middag i Stellenbosch

Overalt er det byer, som f.eks min nermaste by: Stellenbosch. Her lever det nesten berre kvite mennesker. Byen er 5min unna og det er ein skikkelig studentby med bra uteliv i vekene. Byene er rett og slett som vanlege vestlege byar, med resturanter, universitet, kjopesenter og hotel. Dei faa gangene me ser nokre svarte, er det som kjokkenhjelp eller som tiggere paa gata.

Kayamandi

Utanfor desse byane ligg "township"a, som f.eks Kayamandi der me bur. Her bur folk i skur og mange har verken strom eller innlagt vatn. Dersom dei har strom er det fordi dei "stjel" det fraa hovudlinjene. I townshipene bur det berre svarte. Det er soppel over alt. Lukta av urin og anna slaar mot deg naar du stikker nasa ut. Alle er skitne. Vegane er i daarleg stand. Ein kan ikkje gaa aleine i gatene eller vera ute om kvelden. Ein er rett og slett ikkje trygg.

Men folk klarar seg med det lille ein har. Folk hjelper kvarande og kjenner kvarandre. Det er ikkje den utrulige fattigdommen som er ubeskriveleg aa forklare. Det er dei store forskjellene.

Det som sjokkerer meg og forklarer Sor Afrika best er at du kan kome til ei totalt anna verd paa mindre enn 5 min med minibusstaxi. 30 min dersom du gaar. Det er som aa kjore fraa Ghana til Bergen paa 5 min. Fraa elendighet til velstand paa 5 min. Fraa ein kamp om livet til nyting av livet. Det er ubeskrivelig!

Naar ein snakkar med studentane i byen Stellenbosch og fortel dei at du bur i Kayamandi (township) blir dei sjokkerte og sporr om me er klar over at det er farleg der og at me ikkje burde bu der.

Me veit det er farleg i Kayamandi. Men det er ikkje oss det er synn paa. Kvifor bryr ingen seg om dei som allereie bur der?

Nolitas creche

Nolitas creche er ein barnehage, som eg og Torill jobber i. Nolita er barnehagetanta der og det er 28 registrerte barn i barnehagen fraa 2-5 aar. Vanligvis pleier det berre aa vera mellom 13-16 unger. Vell! Berre og berre fru blom! Det er meir enn nok!

Her ser du mesteparten av barnehagen. Til venstre, bak fotografen, er det eit lite stormkjokken ting og eit bord.

Barnehagen (som er ein liten container ting) har ikkje do. Eller... Doen er ei potte utanfor der ungane sjolv ordner alt. Saa det er ikkje mykje bleiebytting eller torking av rumper her i gaarden nei. Dersom nokon av ungane ikkje klarer aa torke seg skikkelig saann at dei lukter eller tisser paa seg sjolv, blir dei gjort til latter av baade barnehagetanta og ungane. Ungane faar lov aa staa aa peike og le av den ungen. Nolita seier at dette gjer at ungen ikkje gjer det samme om igjen. Vell. Det er ikkje min maate aa tenke paa iallefall.

I dag kom me til barnehagen, og der var det nermare 20 unger og ingen barnehage tante. Det endte opp med at me var aleine med ungane heilt til 11.30. Daa hadde ingen av dei faatt frukost og me hadde ingen anelse om kvar barnehagetanta var. Dottera hennar kom aa fortalde oss at me kunne ta lunsj og at ho kunne passe paa ungene. Dottera e max 12 aar. Daa me kom tilbake var Nolita framleis vekke. Daa kl. var 13.30 kom ho endelig. Nevnte eg at ungane ikkje skjonne eit ord engelsk?

Strukturen i barnehagen er altsaa ikkje mykje aa skryte taa. Eller... Det er ingen struktur! Ungane styre paa og lagar eigne reglar. Mykje slaaing (fraa baade barnehagetanta og ungane), opplagt mobbing, "den sterkaste overlever-prinsippet" og sultne ungar som baade slaar og forhandle seg fram til meir mat. Eg har ikkje mykje erfaring med ungar og eg veit ikkje noyaktig korleis det er i ein norsk barnehage, sidan eg ikkje har jobba i ein. Men ein hugsar alle smaating fraa barnehagen og barneskulen. Her er det ingenting som heitter "innestemme", "deling", "alle barn er like mykje verd" eller at unger treng kjerleik og ein klem i ny og ne. Dei vaksne skjoner ikkje kvifor me heldt ungane i hendene, lofter dei opp og klemmer dei. Slikt er tydeligvis ikkje normalt.

Alle ungane skrik etter oppmerksemd. Nokre slaar for aa faa deg til aa sjaa paa dei, andre berre heldt seg rundt deg heile tida og vil ikkje forlate deg. Kjensla av at ein liten gut klenge seg inntil deg i armane dine, som om han stole paa deg og aldri vil slippe deg er heilt ubeskrivelig. Iallefall naar ein veit at desse ungane, mest sannsynleg, vil sitte framfor eit kjopesenter og tigge i framtida... Eller kanskje verre... Dei fortene saa utrulig mykje meir.

For eg kom her, tenkte eg ikkje at barn som blir adoptert til Noreg tar med seg saa mykje til sitt nye heimland. Eg har endra den oppfattningen. Alle ungane, store og smaa, har ein vane og ein maate aa gjera ting paa, som fungerer for dei. Men som mest sannsynleg ikkje fungerer saa bra i Noreg. I Noreg kan ein ikkje berre springe ut i vegen naar ein vil eller gaa heim naar det passer seg. Ein kan ikkje slaa andre eller manipulere seg fram til meir mat, fleire vener, ein hogare posisjon eller viktigast av alt: oppmerksemd!

Kanskje me gjer barna i Noreg bortsjemte og hjelpelause ved aa hjelpe og beskytte dei for mykje. Kanskje treng verkeleg ungane aa finne ut ting sjolv. Aa kjempe seg fram. Kanskje ikkje alle unger er like mykje verd? Kanskje nokre unger er for svake til aa overleve her nede.

Alt er saa annleis her. Baade paa godt og vondt. Vell... Mest vondt!

1 week in Kayamandi - Hostfamily

Me (eg og Torill fraa Noreg) har no vore ei veke i Kayamandi. Eg er for augenblinken tilbake i Cape Town, noko dei fleste gjer i helgene. Her kjem litt info om familien, huset og nabolaget me bur i:

Mama Ntombi Makwasa er ei dame paa x-antall aar. (Ein sporr aldri ei dame om alderen). Ho har 2 sonner paa 16 og 22 aar + ein stesonn som ho ogsaa har oppdradd. Kunn den 16aar gamle sonen bur i huset for augenblinken. Mama er enke. Mannen hennar doydde i ei bilulykke i 1996. Ho seier at det tok 8 aar aa kome over dette og kunne leve eit "normalt" liv igjen. Ho mista ikkje berre mannen sin, men ogsaa jobben og inntekt. Ho og mannen jobba saman, men daa han doydde klarte ho ikkje aa halde baade jobbing og studering, ved sida, under kontroll. Samtidig som ho hade sonner aa oppdra. Ho fekk sjolvsagt ingen stotte fraa staten. I dag er ho heimeverande, men soker etter jobb. Ho har ein liten jobb paa sida, som "Xosa-lerar". Ho lerer voksne aa snakke xosa.

Huset me bur i brukte dei 12 aar paa aa bygge. Det har ikkje oppvaskemaskin, vaskemaskin, tv eller pc. Moblene er slitte og det er huset ogsaa. Alle rom er veldig smaa og det er mykje rot rundt om pga. lite oppbevaringsplass. MEN! Det er eit hus! Noko som ikkje er kva som helst i Kayamandi. Nabolaget vaart bestaar av SKUR som liksom fungerer som hus. Nokre hus i samme gate, men ellers skur skur skur skur. Me har ikkje lov aa gaa ut etter det blir morkt, ca, kl.19, viss me ikkje har nokon fraa familien med oss.

Opp i all denne elendigheita, gaar folk rundt aa syng i gatene. Ungane leiker. Ungdommane speler hoog musikk i gata, baade tidlig og seint. Baade store og smaa smiler til deg paa gata og sporr korleis du har det, sjolv om dei gaar rundt med ein tom mage og frys om nettene. Folk i Kayamandi har ein livsglede du aldri vil finne i Noreg eller i andre vestlige land.

Introduksjonsveka

Eg har ikkje vore saa flink aa oppdatere bloggen den siste veka, saa her kjem da eit langt innlegg!

Mandag, 5.okt, hadde me ein informasjonsdag om Sor Afrika pa kontoret etterfulgt av ein liten vandring i Cape Town. Me er 21 personer i samme gruppe, saa me saag litt ut som ein forvirra saueflokk der me gjekk, med tiggare hengande etter oss.

Tirsdag, 6.okt, reiste me paa tur med dei fantastiske quidene Johan og Paal fraa hotspots2c, i to minibusser. Den skulle vare i 3 dager. Paa vegen mata me STRUTSA, motte paa store apekatta midt i vegen og saag kvaler i sjoen. Me var paa "kapp det gode haap" og Cape Point. Pretty COOL! Me overnatta i Stellenbosh. Eg, Torill og Jade gjekk ut for aa ta oss ein drink. Ein dink vart til to, og to vart til ALT for mykje. Men da va dods goy daa!!!! Skikkelig fyllasjuk neste dag, men me hadde eit tett program foran oss. Forst besok i ein Township, Kayamandi, der eg skal jobbe seinare. Det va eit ubeskrivelig syn! Ungane kom springande daa dei saag oss og klemte oss. Skur over alt, som fungerer som eit slags hus. Tidliare kjorte me forbi ein township med 1mill. innbygere. Hallo! Det er 1/4 av Noregs befolkning. Paa ein knotliten plass I SKUR! Det e utrulig aa tenke paa. Etterpaa var det tid for vinsmaking. Eg folte ikkje for a drikke vin, bade paga. det eg nettopp hadde settog pga. fyllasjuko. Men eg var med paa ein runde med vin og ost. Heilt greitt liksom. Saa kjorte me vidare til Hermanus. Veret va ikkje saa bra. Regn og vind. (Typisk meg aa IKKJE ha med regnjakke). Me va dodstrott og sovna 20.00!

Torsdag! Va me klare for SHARK CAGE DIVING! Kan du tenke deg at EG liksom skulle melde meg paa detta der? Herregud. Men eg gjorde no det. Me fekk sjosjuketabletter, men herregud. Bolgene var dritt store og masse vind. Folk laag aa spydde rundt oss. Men! Kvitaiane va fantastiske! Eg fekk vera i byret 2 gonger og den 2.gangen var det 7 kvithaia rundt oss. Dei tok heilt av og beit paa buret me satt i.Gud betre! Da e da villaste eg har vore med paa iallefall. Seinare saag me dei sote afrikanske (jackass) pingvinane. 5000 suuupersotte skapninger!

Fredagen va me tilbake i frivillighets huset og hadde ei tom kjensle etter den fantastiske turen. Me bestemte oss for aa ete middag som sjolvsagt endte opp med nok ein byrunde, denne gongen i Cape Town. Eg og Torill fraa bar til bar. Nok ein gong alt for mykje aa drikka og me kom "heim" 05.30. Dore va stengt og me vekte halve huset med hamring paa dorane. Eg hadde ikkje pakka (me maatte vera klare for aa reisa til vertsfamililien om 2 tima), saa dei personane eg ikkje vekte daa me hamra paa dorane vekte eg daa eg begynte aa pakka. Ikkje heilt vellykka, men men.

Det va introduksjonsveka! Off you go to the hostfamily!

Backpacker

Me lever verkelig livet som backpackere for augenblinken. No har me bytta plass fraa "Big Blue" hostel til "volountare house". Standaren datt naakken hakk der ja. 3 dusjer paa 21 personer er vell ikkje heilt ideelt om morningane. Men eg klage ikkje altsaa:) Dette er nok luksus i forhald til det me kjem til aa ha hos vertsfamiliene vaare.

Eg har vorte kjend med ei norsk jente fraa Molde, som skal bu i samme familie og jobbe i samme barnehage som meg. Superdupert!

Denne veka skal me, som sagt, ha introduksjonsveke. I dag har me faatt informasjon om landet og vore paa ein liten gaatur i Cape Town. I maaro reiser me paa ein 3 dagers tur. Der skal me innom Stellabush (der eg skal jobbe seinare) og sjaa paa fattigdommen. Seinare skal me paa vinsmaking og paa ein plass der det er stor sannsynlighet for aa sjaa kvaler:D Eg gler meg!

MEN! Bildena oppladast saa sjuukt seint, saa eg legg dei ut paa facebook.

Love yah guyes <3

Marked = No money left!

Eg veit eg er alt for flink til aa oppdatere denne bloggen, men eg sitt ikkje paa pcen heila tie altsaa:) Tingen e at eg og nokre andre jente har kome her 2 dagar for tidlig og har derfor ikkje saa mykje aa gjere paa. Saa me maa finne paa ting sjolv, og kan egentlig gjera akkurat som me vil. Me e rett og slett turister, som nyte tilveerelsen:)

Litt skvetten og veldig forsiktige, tok me turen bort til eit marked i dag. Det er "trygt nok" aa gaa paa dei mest traffikerte plassane om dagen. I sentrum ser me mest kvite menneske egentlig. Det er merkelig aa sjaa dei rikaste av dei rikaste sitte aa "bade" i champagne, mens dei fattigaste av dei fattigaste har null mat i magen. Uansett! Me var paa eit marked. I hellande, saa mykje fint! Eg ville berre ta aaalt med meg heim... Men eg har jo ikkje plass i sekken:( Eg fekk iallefall brukt ein god del rand. Ja, faktisk saa mykje at da ikkje va naakke igjen. Daa va da paa tide aa gje seg.

No sitt eg og nokre andre jente og venter paa at det skal komme ein taxi eller buss som skal kjore oss til "the volountare house", der me skal vera i ei veka. Eg skal legga inn programmet for neste veka her, for da e fullspekka av niiiceeee ting!

Haape alt e bra heima! Lykke til med ei ny veka og ein ny mandag.

Love yah all <3

All because Im white...

Eg var saa trott i gaar kveld, saa eg orka ikkje aa oppdatere. Eg skreiv heller i dagboka mi, saa her kjem dag to i Cape Town:

Daa var "turist kjensla" over for min del. Eg e framleis i sjokk her eg sitt i senga mi. Me har alle vorte fortald kor skummelt det er her og at me maa vera forsiktige. Og me har vore forsiktige. Me har det! Men tydeligvis ikkje nok.
I dag har me vore paa busstur rundt om i byen og opp til Table Mountain. Eg provde aa legga inn bilde her, men da gjekk ikkje pga ein teit pc. Skal prove igjen seinare. Det var iallefall nyyydelig utsikt over denne fantastiske byen. Etterpaa tok me bussen ned til ei av strendene her. "CapeTownsbeatch" trur eg den heitte. Der laag me aa slappa av ei stund. I kveld, daa me var paa veg til middag, kom det ein tiggar ved mi side. Dette er heilt normalt. Me har ein eller to unggutter hengande etter oss heila tie. Kunn fordi me e kvite. Han folgte ette oss lenge og gav seg ikkje. Han snakka berre til meg, som (uforsiktig) hadde lommeboka i handa. Eg fortsatte aa gaa og saag ikkje paa han. Han fortsatte aa snakke rolig og lavt, men tok fram ein kniv og kvistra "Its your money, or your life. Give me your money". Eg skjonnte det ikkje. Eg visste ikkje kva eg skulle gjere. Saa eg berre fortsatte. Dei andre jentene fekk ikkje dette med seg. Han fortsatte med trusla: "If you dont give me your money, I will stab you" og saa vidare. Eg lurer paa om han meinte det. Heldigvis seier eine jenta, som heiter Tina, at eg skulle ta lommeboka opp i veska hannar. Fyren forsvann. Eg veit ikkje korfor. Men han forsvann. Eg har aldri vore saa redd for. Og eg GJORDE INGENTING. Eg sa ingenting... Men kva kan ein sei?

Endelig i Cape Town!

Daa e eg endelig framme i Cape Town etter et dogn med reising. Da va flott aa lande i Cape Town... For ein fabelaktig nydelig by! Eg gleeer meg te aa sjaa meir av den i neste veka! Ellers, saa va da fantastisk aa mote Siren paa Gardemoen. Da maa ha vore sjebnen altsaa:)
Veret e nydelig her! 25 varmegrader og sol sol sol! Eg er paa eit hostel som heiter "Blue Backpacker". Eg sover sammen med andre og dele dysj, men standaren e veldig bra. Badebasseng ute og greier:D
Da forste eg gjorde daa eg kom fram, var aa springe i dusjen. Den lange flyturen hadde gjort noko med utsjaande og i felt cinda dirty... No har eg tenkt aa legga meg ut med bassenge og nyta sole littegrann. Paa sondag begynne programmet!

Mobilen min vil plutselig ikkje senda meldinga forresten. Me faar sjaa om eg faar den te aa funka etterpaa. Ellers, saa kjem det 2 norske jenter, som skal vera med paa samme greio som meg, i maaro:)

GOD HELG FOLKZ!